h

Niet trots op Woonbedrijf Warnsveld

20 december 2009

Niet trots op Woonbedrijf Warnsveld

Zutphen, vrijdag 18 december 2009. René Rademaker, directeur van de Stichting Woonbedrijf Warnsveld, heeft opnieuw geweigerd om in gesprek te gaan met de Initiatiefgroep Seniorenwoningen Scheurkamp & Bieshorstlaan. De hoogbejaarde huurders van deze seniorenwoningen vroegen eind mei de SP Hulpdienst om hulp omdat ze vonden dat de door het woonbedrijf gesponsorde bewonersbelangenvereniging hun belangen niet adequaat behartigde.
Een verslag van de voorgeschiedenis en de gebeurtenissen tot nu toe: een tussenstand.

De SP hulpdienst probeerde in gesprek te gaan met de bewonersbelangenvereniging (niet te verwarren met de initiatiefgroep). De bewonersbelangenvereniging weigerde iedere dialoog, onder het voorwendsel dat die vereniging lid is van een door het woonbedrijf gevormde projectgroep en daarom zelf niet naar buiten mocht treden. De projectgroep had het plan om na de zomervakanties een presentatie te geven over de renovatieplannen aan de gemeenteraad in Zutphen. Men was pas bereid om te praten na de presentatie in de raad.
Onze poging in juni, om dan maar een gesprek aan te gaan met het woonbedrijf strandde om dezelfde reden. Het woonbedrijf weigerde dat: we moesten wachten tot na de presentatie in de raad. Ondertussen zou de juridische termijn om bezwaar aan te tekenen verstrijken.

Hierop vormde 19 van de 25 bewoners, op 21 juli de Initiatiefgroep Seniorenwoningen Scheurkamp & Bieshorstlaan. De initiatiefgroep gaf medebewoner Dolf Heino het mandaat om namens hen een beroep te doen op artikel 17 van het sociaal statuut voor de renovatieplannen om er voor te zorgen dat niemand van de bewoners gedwongen zou worden om te verhuizen. Dit was oorspronkelijk ook zo afgesproken.
Op 22 juli bevestigt directeur Rademaker van SWW ontvangst van het beroep op het sociaal statuut, en deelt Dhr. Heino mee dat zijn brief naar de projectgroep is doorverwezen. Daarmee laat de Stichting Woonbedrijf Warnsveld de wettelijke termijn van 30 dagen die is vastgesteld in het sociaal statuut, verstrijken.

De Initiatiefgroep is het wachten op een antwoord van het woonbedrijf eind augustus beu, en hun inmiddels aangestelde advocaat laat op 26 augustus een dagvaarding bezorgen, waarin het woonbedrijf gesommeerd wordt om in december de klachten van de huurders in het gerechtsgebouw aan de Martinetsingel te beantwoorden. De meerderheid van de leden van de Initiatiefgroep zegt ook met onmiddellijke ingang hun lidmaatschap van de bewonersbelangenvereniging op.

Op 16 november 2009 vindt dan eindelijk de presentatie van de projectgroep aan de gemeenteraad plaats. Het woonbedrijf claimt zorgvuldigheid te hebben betracht in het totstandkomen van een maatschappelijk draagvlak voor de renovatieplannen, maar verzuimt om de raad te informeren dat een grote meerderheid van de bewoners van de seniorenwoningen hun lidmaatschap van de bewonersbelangenvereniging heeft opgezegd, vanwege hun frustratie over het ondemocratische proces. Ook bleef de ongelijke “keuze” tussen renoveren van de eengezinswoningen en tegelijkertijd slopen van de seniorenwoningen, die per enquête aan alle bewoners werd voorgelegd, en die juridisch te betwisten valt, onvermeld. Via het sociaal statuut werd op deze wijze tweedracht gezaaid tussen de bewoners. Verder werd niet vermeld dat nadat het duidelijk werd dat het woonbedrijf stelselmatig weigert om inhoudelijk op de schriftelijke vragen van de Initiatiefgroep in te gaan, het woonbedrijf voor de rechter is gedaagd door de bewoners van de seniorenwoningen. De raadsleden werd wel herhaaldelijk verzekerd dat er in principe geen gedwongen verhuizingen zullen plaatsvinden.

Op 2 december 2009 ontmoetten Hans Kosters, fractievoorzitter van de SP en Engbert Gründemann van de SP Hulpdienst, de verantwoordelijk wethouder Rik de Lange. Zij maken hem duidelijk dat de leden van de Initiatiefgroep geen enkele behoefte hebben op lange en dure legale procedures. Men is niet tegen de renovatieplannen, maar tegen de respectloze manier waarop de bewoners behandeld zijn. De wethouder is zo vriendelijk om akkoord te gaan met hun voorstel om aan het woonbedrijf te vragen om de Initiatiefgroep schriftelijk dezelfde zekerheden aan te bieden die het woonbedrijf tijdens de presentatie aan de gemeenteraad heeft gegeven. De verwachting is dat na ontvangst van redelijke schriftelijke garanties van het woonbedrijf, de leden van de Initiatiefgroep, op hun beurt, hun juridische acties zullen staken. De wethouder nodigt daarom dhr. Rademaker uit voor een nader gesprek.

Op 7 december vindt deze ontmoeting plaats. Dhr. Rademaker lijkt aanvankelijk akkoord te gaan met het hierboven beschreven voorstel. Bij terugkomst op zijn kantoor ontdekt Rademaker naar zijn eigen zeggen echter dat de Initiatiefgroep haar juridische actie nog niet had gestaakt waarop hij zijn advocaat instrueert om de advocaat van de Initiatiefgroep te informeren dat het contact van zijn cliënt met de wethouder niet tot een ander standpunt van het woonbedrijf heeft geleid. Op onze vraag waarom de senioren hun juridische actie zouden moeten staken zonder ooit de gevraagde toezeggingen te hebben ontvangen, moest Rademaker het antwoord echter schuldig blijven.
Op 18 december weigert Rademaker opnieuw een afspraak te maken voor een gesprek.

De Initiatiefgroep Seniorenwoningen Scheurkamp & Bieshorstlaan zal zich binnenkort bezinnen over verdere stappen. In het jubileummagazine van het woonbedrijf stelt dhr. Rademaker dat het zijn streven is dat “alle huurders [met] trots spreken over hun woonbedrijf”. De vraag is of dat gaat lukken voor de ouderen die zich strijdbaar in de Initiatiefgroep hebben georganiseerd. Wordt vervolgd.

U bent hier