Zutphen

Winkeliers van het Warnsveldse winkelcentrum aan de Dreiumme zijn boos over SP-posters die in hun centrum zijn geplakt en inbreuk zouden maken op de netheid ervan, die bij hen hoog in het vaandel staat. Maar zijn deze winkeliers zelf eigenlijk wel zo netjes?

‘Centrummanager' Kees Loonen maakt een begin met het verwijderen van de posters die hem tegen zijn nette borst stuiten (foto Arjan Gotink)

Louis van Overbeek

De ondernemers van het Warnsveldse winkelcentrum aan de “Dreiumme” beschuldigen jongerenafdeling ROOD van de Zutphense SP van asociaal gedrag. De ROOD-jongeren hebben namelijk de posters van hun campagne “Doe effe sociaal” in het winkelcentrum geplakt. Met deze posters wordt geprotesteerd tegen het sociaal-economische beleid van het kabinet-Rutte. Ook streven de ROOD-jongeren met de posters naar politieke bewustwording onder de bevolking. De posters zijn op “straatmeubilair” geplakt, waarmee bedoeld wordt: prullenbakken, stroomkasten, containers, e.d.

In plaats van blij te zijn met het jeugdig enthousiasme en engagement van de makers en plakkers van de kleurrijke posters en de verlevendiging die het ophangen ervan met zich meebrengt voor het oersaaie straatbeeld van hun dertien-in-een-dozijn winkelcentrumpje, schelden deze kruideniers Grootgrut de jongeren uit voor aso’s, die met hun “illegale” actie een ontoelaatbare inbreuk plegen op de bij hen hoog in het vaandel staande netheid van het centrum. Hun woordvoerder, “centrummanager” Kees Loonen, gebruikt hiervoor de plaatselijke kranten De Stentor en De Zutphense Koerier, waarin ook een foto van hem te zien is waarop hij hard aan het werk is om de posters van het “meubilair” te scheuren met als gevolg dat dit nu, met die half weg gescheurde affiches, pas echt een verloederde aanblik biedt.

Overigens handelen deze winkeliers, die zeggen zo op netheid gesteld te zijn, zelf niet altijd even netjes, maar dan meer in ethische zin. Bezoekers van het winkelcentrum herinneren zich vast nog wel Egbert, de man uit Curaçao, die begin dit jaar voor de winkeliers allerlei klusjes mocht opknappen (zwerfvuil opruimen, dozen sjouwen, grote aantallen winkelwagentjes voortduwen, voor de rijwielhandelaar ’s morgens alle fietsen buiten- en ’s avonds weer binnenzetten). Egbert, gehuld in een stigmatiserend oranje hesje, deed dit werk zonder betaling - sterker nog: hij was niet meer dan een dwangarbeider, want als hij geweigerd zou hebben deel te nemen aan dit “reïntegratietraject”, zou de gemeente hem ongetwijfeld fors op zijn bijstandsuitkering hebben gekort.

Zo werd dus door de winkeliers, die zich nu weer laten kennen als kleinburgerlijke, elke vorm van ludieke actie schuwende kruideniertjes, misbruik gemaakt van de naïviteit van een man met een verstandelijke beperking. Zij buitten hem uit, maar lieten zich ondertussen wel door een van de reeds genoemde plaatselijke kranten portretteren onder de kop “Dreiumme loopt weg met Egbert” met denigrerende vertedering, terwijl veeleer, zeker van de zijde van een krant, verontwaardiging over zoveel hypocrisie, egoïsme en achterbaksheid op zijn plaats zou zijn geweest.

Dus, inwoners van Warnsveld en omgeving die op het punt staan zich naar dit winkelcentrum te begeven: geef gehoor aan de oproep die al in naam van de straat besloten ligt: ga er niet heen, Drei umme!