Zutphen

Van de fractie: De bewoners van de 26 seniorenwoningen in de Scheurkamp en Bieshorstlaan in Warnsveld kunnen eindelijk eventjes rustig ademhalen. Waarom? De burgemeester heeft in zijn brief van 18 april aangegeven dat de nieuwbouwplannen voor 15 senioren-patiowoningen en 40 appartementen aan de Scheurkamp en Bieshorstlaan, wegens de bezuinigingen voorlopig tot na 2020 van de baan zijn.

Wat is er gebeurd? In 2009, onder het mom van algehele renovatie van de wijk presteerde woonbedrijf Warnsveld het om de bewoners van 56 te renoveren eengezinswoningen en de huurders van 26 prachtig gelegen seniorenwoningen een fundamenteel ongelijke keus voor te leggen. Indien de bewoners van de eengezinswoningen met de renovatieplannen akkoord zouden gaan, zouden hun 56 huizen worden opgeknapt, en de 26 seniorenwoningen zouden worden gesloopt, om plaats te maken voor een appartementencomplex.

Het woonbedrijf is echter wettelijk verplicht om aan te tonen dat 70 procent van de wijkbewoners akkoord gaat met sloopplannen in de wijk. Het renovatieplan is daarom expres zo opgesteld dat de meerderheid van de wijkbewoners aanzienlijk bevoordeeld zouden worden door het plan, en dus vóór het renovatieplan zou stemmen. Daarmee werd automatisch ook vóór de sloop van de seniorenwoningen gestemd. Officieel moeten de woningen in het plangebied natuurlijk wél hetzelfde soort woningen zijn, maar het woonbedrijf vond het niet nodig om aan deze wettelijke eis te voldoen...

Veel van de senioren vonden dit terecht een zeer onbillijke keus. De aanpak van het woonbedrijf zaaide dan ook tweespalt tussen de bewoners in de wijk. De bewoners van de te slopen seniorenwoningen vonden niet dat de bewonersbelangenvereniging de belangen van de senioren goed behartigde. Op 21 juli 2009 richtten 19 van de gedupeerde senioren, met steun van de SP, daarom een initiatiefgroep op om gedwongen verhuizing te voorkomen.

Volgens de regels tekenden ze bezwaar aan bij het bestuur van het woonbedrijf tegen het sociaal statuut, maar het bestuur heeft nooit over het bezwaar beschikt. Het werd namelijk doorgestuurd naar de projectleider die door het woonbedrijf was ingehuurd. Deze projectleider vond het pas nodig om op het bezwaar in te gaan, nadat hij een presentatie van de renovatieplannen had gegeven in de gemeenteraad. Leden van de bewonersbelangenvereniging mochten hun mond niet opendoen. Formeel viel de belangenvereniging namelijk onder de projectleider en zo was ze (alweer formeel) er mee akkoord gegaan om de projectleider als hun woordvoerder te accepteren. En omdat de projectleider betaald krijgt om de renovatieplannen te realiseren, zal hij natuurlijk nooit kritiek vanuit zijn groep naar buiten brengen.

Intussen schrijven we 2013, vijf jaar later. Veel van de oorspronkelijke actievoerders zijn overleden of verhuisd. Hun plaats is ingenomen door huurders met tijdelijke huurcontracten, die er goed aan doen om nu huurovereenkomsten aan te passen. De sloop gaat (langer dan 5 jaar) niet door, en nu kunnen ook de tijdelijke huurders van de seniorenwoningen dus aanspraak maken op huurbescherming.

De heer Heino, destijds woordvoerder van de tegenstanders van de sloop, reageerde opgelucht toen hij hoorde dat hij nog minstens 7 jaar in zijn huidige woning kan blijven wonen. “Het wordt nu echter wél tijd dat het woonbedrijf iets aan het achterstallige onderhoud van de seniorenwoningen gaat doen” stelt hij strijdbaar. “Sinds 2005 hebben de woningen geen kwast gezien, er zit bij mij een gat in de vloer en we hebben last van vocht en tocht.” De SP hoopt dat het woonbedrijf het achterstallig onderhoud voortvarend zal aanpakken, nu er duidelijkheid is over de toekomst van de seniorenwoningen.