h

In memoriam: Corrie van Hoogmoed (1941 – 2018)

27 december 2018

In memoriam: Corrie van Hoogmoed (1941 – 2018)

Foto: SP

De zekerheid waar we altijd van op aan konden is dat Corrie er bij is, weliswaar iets te laat. Op die zekerheid na bleef ze ons keer op keer positief verrassen en verbazen. Met haar zelfgemaakte gedichten, haar opvallende avonturen en haar bewonderenswaardige stoutmoedigheid. “Hou je taai, hè” zei Corrie vaak als ze op de fiets naar huis stapte. Over haar gezondheid maakten we ons weleens zorgen, maar vooral zijzelf hield zich altijd taai. Des te harder kwam het bericht aan dat ze in het ziekenhuis was opgenomen. Slechts een dag later kwam het volgende bericht dat ons nog harder raakte. Op zaterdag 22 december is Corrie van Hoogmoed in het ziekenhuis overleden.

Al sinds de beginjaren van de SP in Zutphen in de jaren ’90 is Corrie erbij. Hierdoor was ze de laatste jaren met maar enkele anderen ook het geweten van onze afdeling. Wie Corrie hoort spreken merkt dat ze een antenne heeft voor onrecht in de samenleving en een strijdlust heeft om dat onrecht te lijf te gaan. Die strijdlust uit zich onder meer in de vele landelijke demonstraties waar ze bij aanwezig is, de lokale acties en in de Zutphense gemeenteraad waar ze van 2008 tot 2010 deel van uitmaakt. En wie langs haar huisje in de Lammersstraat fietst, ziet altijd wel een actieposter achter het raam hangen.

Een ander belangrijk strijdmiddel dat Corrie gebruikt is taal en poëzie. Alle mensen om haar heen weten dat ook, want met regelmaat maakt ze persoonlijke gedichten die ze met de hand schrijft, inlijst en verspreidt aan de mensen die ze lief heeft. De laatste keer dat ze een gedicht voordroeg was in de grote zaal van het DWK-gebouw tijdens het 25-jarig jubileum van de Zutphense SP.

Foto: SP
 
  
'De bloempjes buiten zetten,
De eer voor wie er wint,
Dansen als een echte vrouw
En huilen als een kind.'

 

 

Zowel in doen en laten als in geschreven woord blinkt Corrie uit in haar zelfspot, optimisme en creativiteit. Een handgeschreven brief uit 2016 gericht aan een paar partijgenoten sloot ze zo af:

“Uw oude digibeet Corrie, die weliswaar lang geleden met hoge cijfers haar typediploma heeft gehaald, maar toch vaak een beetje laat – hoewel voor het belangrijkst altijd net op tijd – op komt draven. Met de hartelijke groeten gaan we zo door, toch?”

Corrie raakte op leeftijd, maar werd nooit ouderwets. Ze bleef het nieuws uit de wereld volgen en bleef vooroplopen, bijvoorbeeld als het gaat om duurzaamheid. Terwijl ze het van haar AOW moest zien te rooien en een huurhuisje bewoonde, koos Corrie er vol overtuiging voor om zonnepanelen op haar dak te laten leggen. Op de laatste avond met actieve SP’ers waar ze bij was, vertelde ze vurig dat we allemaal van het aardgas af moeten. Voor de Groningers.

De laatste paar jaar waren er weleens momenten dat je een iets verwarde indruk van haar kreeg, maar direct daarna verraste Corrie je dan met een opvallend heldere kwieke opmerking. Dan wisten we weer, als er iemand is die zich taai weet te houden, dan is het Corrie.

Haar leeftijd weerhield haar er ook niet van om op avontuur te gaan. Nog maar twee jaar geleden pakte ze het vliegtuig naar Servië om geliefden te bezoeken. In de bijzinnen van haar vakantieverhalen zaten de mooiste details, bijvoorbeeld dat ze een hele middag gezwommen had in de grote rivier de Donau. Een ander avontuur van afgelopen jaar waar de hele Zutphense SP getuige van is geweest, is de bloeiende liefde tussen Corrie en Theo. In geuren en kleuren vertelde ze ons wat ze allemaal aantrekkelijk vond aan Theo, zoals zijn grote baard. Wij zagen vooral een verliefde gelukkige vrouw in ons midden.

Ondanks alles wat deze vrouw in haar leven heeft meegemaakt en ondanks al het onrecht in de wereld waar ze zich bewust van was, is ze nooit cynisch geworden. Omgeven door vooral jongere generaties SP’ers is dat bijzonder inspirerend. Want als juist deze dame op deze leeftijd nog vol strijdlust zit, wie zijn wij dan om onze schouders te laten hangen?

Vaak kwam Corrie iets te laat binnen lopen, voor het belangrijkst altijd net op tijd, maar nu verlaat ze ons voor altijd. Corrie, we houden ons taai.

Mathijs ten Broeke, 27-12-2018

U bent hier