Zutphen

Er is veel commotie over het plan om de voormalige koffiekamer in het Oude Bornhof als horecagelegenheid te laten gebruiken door restaurant Eetlust. Dit restaurant moet vooral doen waar het goed in is, maar op een andere plek dan Huize Borro. Simpelweg omdat deze plek een andere nuttige bestemming heeft. En een historische maatschappelijke en charitatieve rol heeft die moet worden geborgd.

Hoe mooi het doel en de intenties van Eetlust ook zijn, het is een restaurant waarvan er meerdere zijn. Een tijdelijke vergunning vergeven is risicovol. Het zal namelijk niet makkelijk zijn om Eetlust te dwingen het pand te verlaten. Dan moet winstderving gecompenseerd worden en dat gaat dus handen vol geld kosten.

Ruim dertig jaar lang fungeerde de koffiekamer van de Born als een laagdrempelige ontmoetingsruimte voor (merendeels) oudere buurtbewoners. De reden dat de koffiekamer sloot, is niet dat er geen animo meer voor was, maar omdat de subsidies die het overeind hielden stopte. Met de komende bezuinigingen op de langdurige zorg en de dagbesteding wordt de functie en het belang van een laagdrempelige ontmoetingsruimte alleen maar groter.

Daarom dient de SP samen met het CDA een motie in, om de voormalige gebruikers en bewoners de gelegenheid te geven een goede invulling van deze ruimte te vinden.

Het idee om organisaties als Perspectief, of andere zorginstanties, opdracht te geven om te bepalen wat voor diensten zij bereid zijn te leveren is alles behalve slim. Dit gaat namelijk handen vol (niet beschikbaar) geld kosten. Als je de slager vraagt je koelkast te bevoorraden, weet je zeker dat dat je altijd vers vlees in huis hebt, maar je weet ook dat je maandelijks een fikse rekening zal krijgen en dat de vuilnisbak vol zal komen te liggen met oud vlees dat wel is betaald maar niet is gebruikt. We moeten de zaak niet zo organiseren dat de zorginstellingen bepalen welke voorzieningen beschikbaar zijn.

Het Wijnhuisfonds is ooit in het leven geroepen om het historisch erfgoed in Zutphen in stand te houden. Voor de belastingdienst heeft het fonds de status van ‘algemeen nut beogende instelling’. Dan verwacht je dus ook dat het fonds het gebruik van de tachtig aan haar toevertrouwde historische parels socialer invult dan een op winst belust vastgoedbedrijf dat zou doen. Van oorsprong heeft het Oude Bornhof een belangrijke maatschappelijk-charitatieve functie vervuld. Deze rol en functie dient net zoals de oude stenen en dakpannen waaruit het Oude Born Hof is samengesteld, te worden geconserveerd. Het geeft een onlosmakelijke en unieke identiteit aan dit erfgoed, die net zo goed moet worden geborgd als het cement en de oude stenen.

Het zou het Wijnhuisfonds daarom sieren als het de huurinkomsten van 3 of 4 van haar luxueuze historische appartementen zou reserveren om de charitatieve rol van het Oude Bornhof in stand te houden. De gemeente zou het fonds hiertoe zelfs een prikkel kunnen geven door geen WOZ-belasting te heffen over de betrokken Wijnhuisfonds-panden.

Het lijkt de SP een heel logische stap als het Wijnhuisfonds de bewoners en oud-gebruikers van de voormalige koffiekamer en biljartzaal bij elkaar roept. Om hen te vragen zich in te zetten om de charitatieve buurtfunctie van de ongebruikte ruimtes in de Bornhof het best in de toekomst invulling gegeven kan worden. Het merendeel van het werk werd in het verleden ook door de gebruikers van de koffiekamer zelf gedaan en dat kan natuurlijk nog steeds.

De SP vindt dat deze groep, gevraagd moet worden het initiatief te nemen om een zelf regievoerende buurtvereniging te vormen. De leden van zo’n vereniging kunnen uitstekend zelf invullen wat ze nodig en wenselijk achten. En als het Wijnhuisfonds handelt zoals hierboven gesuggereerd kan op deze manier ook de charitatieve rol van de Oude Bornhof tot in lengte van dagen worden behouden.