Blog Mathijs ten Broeke
26 september 2017
In de jaren ’90 werd de volkshuisvesting overal in Nederland verstoten naar de markt. Zo ook in de gemeente Warnsveld, die de woningvoorraad in 1997 onderbracht in een stichting. Voortaan moest ‘Woningbedrijf Warnsveld’ zich gaan gedragen als een echt bedrijf. En dat deden ze: onderhoud kreeg minder prioriteit (want dat kost immers geld), het jaarsalaris van de baas steeg naar een bedrag met vijf nullen (in 2015 bedroeg dit € 133.000,-) en de democratisch gekozen gemeenteraad kon niet langer besluiten om bijvoorbeeld veel goedkope woningen of jongerenwoningen bij te bouwen of seniorenwoningen te behouden. Ook niet als de bevolking zich tijdens verkiezingen expliciet voor bepaald woningbeleid had uitgesproken. De democratie werd op die manier uitgehold.
Lees verder
U bent hier
