Zutphen

Steeds meer mensen in Zutphen leven op of rond de armoedegrens schrijft De Stentor vandaag naar aanleiding van een onderzoek door bureau Stimulansz. Er is al heel lang sprake van een groeiende tweedeling in de samenleving, die voor iedereen negatieve gevolgen heeft. Het kabinet roept dat iedereen mee moet doen, maar handelt naar het tegenovergestelde. Sociaal beleid is noodzakelijk om armoede tegen te gaan.

Een schrijnende uitkomst uit het onderzoek is wel het aantal kinderen dat in armoede opgroeit. In 2011 bleken dat 655 kinderen te zijn, afgelopen jaar is dat aantal toegenomen naar 790 kinderen. Dat armoede onder kinderen een kwalijke zaak is, daar zal iedereen het over eens zijn. De SP voorop. Maar is armoede onder volwassenen minder kwalijk? Kinderen, onschuldig als ze zijn, kunnen niet schuldig zijn aan de armoede waarin ze leven. Maar hebben volwassenen die in armoede leven hun situatie volledig aan zichzelf te danken? Volgens mij kunnen ze er invloed op gehad hebben, maar het is een illusie dat mensen zo vrij, onafhankelijk en individueel zijn zoals vaak wordt voorgehouden door liberale denkers.

Het zijn de omstandigheden die mensen dwingen tot het maken van keuzes. Omstandigheden waar we als samenleving verantwoordelijk voor zijn en die we als samenleving kunnen bepalen. Dat we er hier in Nederland, een van de rijkste landen ter wereld, niet in slagen om armoede terug te dringen, is iets om je kapot voor te schamen. Oplopende werkloosheid is niet iets als een natuurramp dat ons overkomt, het is een gevolg van politieke keuzes.

Dit wordt ook pijnlijk duidelijk door de actualiteit. De boodschap van premier Rutte de laatste weken is dat het weer beter gaat met Nederland en dat de economie aantrekt. Hieruit blijkt dat hij totaal losgeslagen is van de werkelijkheid en vooral oog heeft voor Nederland als handelsland, als b.v., als speelplaats voor multinationals. Het aantal mensen dat afhankelijk is van de voedselbank is vorig jaar met 11 procent gestegen ten opzichte van 2013. En dat terwijl multinationals als Shell dikke winsten boeken voor hun aandeelhouders. Hieruit blijkt de politieke keuze om een samenleving te creëren voor succesvolle mensen en bedrijven. Wat natuurlijk geen samenleving is, maar een ieder-voor-zich-land, waar de sterksten alles toe-eigenen en de rest de kruimels onderling mag verdelen.

In Zutphen hebben we het op dit moment nog net iets socialer geregeld dan dit kabinet zou willen. Met onder andere financiële tegemoetkomingen voor mensen die onder de inkomensgrens zitten van 130% van het sociaal minimum, kan het slechter. Maar het kan vooral zoveel beter. Keer op keer worden de superrijken bevoordeeld en multinationals betalen nauwelijks belasting, terwijl kleine bedrijven het volle pond betalen en hun last zelfs groter wordt doordat multinationals het af laten weten. Als alleen de allerrijksten een klein deel van hun kapitaal meer zouden bijdragen aan de samenleving, zou de armoede in één klap uitgeroeid kunnen worden. Er is genoeg voor iedereen! Laten we niet afgunstig en verontwaardigd ruziën over hoe de kruimels verdeeld worden. Waarom kiezen we niet voor een rechtvaardige verdeling van de welvaart?

In Zutphen wordt het armoedebeleid de komende maanden uitgebreid besproken en tegen het licht gehouden door politiek en deskundigen, maar als het aan de SP ligt: vooral in samenspraak met de mensen om wie het gaat. Te makkelijk wordt gezegd dat mensen wel gehoord zijn en iedereen inspraak heeft gehad, te vaak blijkt dat er over hoofden van mensen heen wordt beslist. Als de SP het heeft over meedoen, dan bedoelen we ook dat iedereen meebepaalt en niet dat iedereen meedoet aan de spelregels opgesteld door een klein clubje mensen.

Wilt u reageren of uw ervaring met het Zutphense armoedebeleid delen? Graag! Dat kan hier onderaan in een reactie, maar natuurlijk mag u ook bellen of mailen.